آدم گاهی با شنیدن یک خبر ناخوشایند، با تجربه کردن یک درد جسمی و روحی فکر می‌کند اگر بخزد توی خودش، آن خبر آن درد برایش هضم می‌شود و می‌شود تحملش کرد اما این خبر، این درد باید با آدم اهل به اشتراک گذاشته شود تا حجم سنگین آن کم شود. این را وقتی دوباره تجربه کردم که با خواهرم درمورد این موضوع صحبت کردم و او به روشهای مختلف، همدردی، شوخی، ادامه دادن گفتگو تلاش می‌کرد تا این درد کم شود.

دردهایتان را با آدمهای اهل به اشتراک بگذارید، گاهی وقتها طاقت این همه بار نیست.