این هفته هر روز که پیش می‌رفتم بیشتر به اهمیت نوشتن پی می‌بردم؛ نوشتن ذهن پرترافیک آدم را خلوت می‌کند و هرج و مرج را می‌رهاند. اصلا فکرمی‌کنم شلوغی ذهن انسان به خاطر ننوشتن است، ما چون نمی‌نویسیم سردرگم می‌شویم.

از خاصیت نوشتن، آشکار کردن اولویتهاست و فکر کردن به اینکه چه ریزکارهایی می‌توانیم برای این اولویتها انجام دهیم، حتی اگر کاری نکنیم بخش زیادی از آن بار سنگین ذهنی را روی کاغذ خالی کرده‌ایم.

این را هم می‌دانیم فردا، پس فردا ممکن است باز هم این وضعیت نابسامان تکرار شود و چاره ما، حداقل چاره موقتی ما، نوشتن است.